15 juli
De zuiderpier is afgesloten wegens werkzaamheden, dus besluit ik een rondje haven en stad te lopen. Het is half negen. De stad begint langzaam te ontwaken. Het ruikt een beetje als vakantie nu de zon schijnt en de lucht blauw is. In de haven heel veel groepen jongeren. Duitse. Ze schepen in bij de charters om een week te gaan zeilen op het wad. Ze laden sapjes en water in. Er lopen andere zeilers met toilettassen over de kade. Vers gedoucht. De draaibrug staat open gedraaid. Schepen verlaten de binnenhaven. Bij de terminal grote groepen mensen die de overtocht gaan maken naar Terschelling of Vlieland. Ik dwaal door Harlingen. Elke keer weer verbaast het me hoe leuk ik de binnenstad eigenlijk vind. Mooie pandjes, gezellig, voor ieder wat wils.
Het weekend leidde ik vrienden rond door mijn huidige dorp. Met een goed half uur ben je er wel doorheen. Ondanks de grote hoeveelheid toeristen van mei tot september is er niet veel te beleven of te zien in Makkum. Harlingen is natuurlijk groter, maar heeft ook meer diversiteit. Haven, wad, winkels en meer van zulks. Leven in de brouwerij en toch ook rustig. Ik denk veel na over waar ik straks wil wonen als ik klaar ben om Makkum te verlaten. In een weiland moederziel alleen vlak bij wad of zee en duinen of in een klein tot middelgroot stadje. Harlingen scoort nu best hoog op het verlanglijstje.
In een weiland blijft de droom, maar een verstandig mens moet ook nadenken over het ouder wordende lijf wat op een gegeven moment gaat snakken naar voorzieningen in de directe omgeving. En in de nabijheid van een weiland zijn meestal geen supermarkten, huisartsen en treinen naar de rest van de wereld.
Ik dwaal al denkend verder. Zie klassen vol met basisschoolleerlingen achter laptops, ruik de vuilniswagen die containers leegt. De meeste winkels nog dicht. Hier en daar nog plukjes jongeren die straks het wad op zeilen.
Mijn oog valt op een pandje. Zoiets.
Beneden atelier en galerie. Boven wonen.
Ik loop terug naar de parkeerplaats. De tijd zal het leren.
De stad is wakker, de toeristen stromen de stad in. Het is al warm. Tijd om de koelte op te zoeken.
Onderweg zie ik al veel spreeuwen, de rode zuring, aardappels in bloei. De herfst komt er aan. Terwijl iedereen verlangt naar de zomer, voel ik -vol ongeduld- dat september al heel dichtbij komt.
4904 stappen, 3,4 kilometer, 46 minuten