Moderne ongemakken
Toen mijn vader overleed, al weer meer dan 10 jaar geleden, was bedacht dat ik dan de grote tv zou nemen. Maar ik wilde helemaal geen grote tv. Hij was bioscoopformaat en de oude deed het nog prima. Die was niet te tillen zo zwaar, maar gaf echt mooi analoog beeld. Toch liet ik me verleiden tot een hippere. De grote ging naar iemand die dan weer haar kleinere aan mij gaf. Plat, maar nog niet heel slim.
Ik wilde de oude ontilbare naar de kringloop brengen, maar van de zwaarte stuiterde hij van de trap. Helaas.
Toen ik, inmiddels ook al weer lang geleden, het tv abonnement opzegde, bedacht ik nog ergens zo’n chromecast te hebben liggen. Een kado ooit ergens bij.
Ik zwengelde het ding aan, verbond het met de telefoon en ineens kon ik toch weer dingen kijken.
De tv is verbannen naar boven en wordt slechts sporadisch gebruikt. Gister had ik zo’n momentje. Maar wat ik ook probeerde, er was geen connectie. Terug naar de fabrieksinstellingen. Nee. Kapot, over en uit.
En terwijl ik alleen een docu wilde kijken van 25 minuten, was ik drie uur later nog met die tv bezig. Deze ging ik dan doneren en dan ging ik een slimme tv kopen. Dus ik zoeken naar goedkope slimme tv’s en ondertussen tegen beter weten in ook weer het connectieding proberen te reanimeren. Na drie uur vruchteloze waanzin schoot ik in de lach. Helemaal geen tv meer was misschien eigenlijk wel beter. Boeken lezen vervult veel meer. Mijn idealistische ik werd hoopvol en blij. Eindelijk verlost van dat lelijke apparaat en de bagger die er uit komt. Alleen nog moois en stimulerends. Op de telefoon keek ik uiteindelijk de docu. Over drie mensen die het zonder slimme telefoon doen en perfect gelukkig zijn. Zie je! Tv weg en meteen die telefoon ook de deur uit en het leven lacht weer. Het was inmiddels over middernacht en ik had plannen om maandag vroeg op te staan. Ik viel in een droomloze slaap en stond iets later op. Dat plan van die telefoon de deur uit was ik gemakshalve weer vergeten. Want ja, kortingspasjes, bankzaken, overheidszaken, de weg vinden, kijken of het regent en heel soms iemand bellen … het is toch wel handig.
Bij thuiskomst na het dingen doen, zocht ik toch nog even of andere mensen misschien ook een connectieprobleem met het slimme apparaatje hadden. Heel het internet bleek los te zijn gegaan vannacht. Niemand kon meer tv kijken. Slimme zielen hadden uitgevonden dat je door de datum op je telefoon aan te passen naar voor 6 maart er ineens weer beeld kwam. De grote techreus is inmiddels bezig met een oplossing.
Mijn idealisme is weer even in de kiem gesmoord en het tv loze leven is tot nader order uitgesteld. Want af en toe een maandje netflix en breinloos serie’s bingen is echt wel fijn. Af en toe.
Ondertussen heb ik nu tijd om met een emmertje sop de achterkant van de tv onder handen te nemen. Waar een foto van zo’n niet functionerend aanhangsel al niet goed voor is …